"Ik ben blij dat Laura met het idee voor de robot kwam"

Tess is een hardwerkende meid die kampt met jeugdreuma. Ze doet havo op de Adriaan Roland Holstschool in Bergen. In het voorexamenjaar trekken haar ouders aan de bel: het gaat niet goed met Tess. Ze is soms zo moe dat ze niet kan slapen. Laura Bal, voorheen ondersteuningscoördinator van deze school, klopt aan bij het samenwerkingsverband vo Noord-Kennemerland. Die bekostigt de aanschaf van klassenrobot AV1. “Het maakte haar week rustiger, school putte haar niet meer uit”, aldus Laura. En Tess is blij – ze heeft inmiddels haar havo diploma op zak.

Laura Bal, was orthopedagoog en ondersteuningscoördinator op de Adriaan Roland Holstschool. “Ik stuur de trajectbegeleiders aan, die leerlingen begeleiden die extra zorg nodig hebben. Daarbij zijn mijn meest naaste collega’s – buiten de teamleiders op school – professionals als de J&G-coach, de leerplichtambtenaar en vooral de consulent van het samenwerkingsverband. Ze is voor mij de link naar heel veel kennis over zorginhoud en zorgproces, maar ook naar ondersteuning als een leerling vastloopt. Ze speelt een grote rol bij casussen waar het ingewikkeld wordt, er meerdere partijen betrokken zijn en er gezocht moet worden naar een alternatieve aanpak binnen of buiten de school. Fijn dat er dan iemand is die alle onderwijsplekken en behandelingen kent en de wegen ernaartoe.”

Klein wit poppetje
Laura ontmoette Tess toen zij vastliep op de school. “Ik heb jeugdreuma”, vertelt Tess. Ik wil graag alles kunnen, maar ik heb een fysieke beperking waardoor alles extra energie kost. De eerste jaren op de havo gingen nog wel. Maar de vermoeidheid werd steeds erger. Ik heb vaak opstartproblemen, mijn gewrichten willen in de ochtend niet. En aan het eind van de dag is de energie meestal op.”

Tess’ ouders trokken aan de bel na de eerste SE-week. “Tess was ontzettend moe en haar reuma speelde op”, vertelt Laura. “Dat was zorgelijk, ze had dat jaar nog veel opdrachten en twee SE-weken voor de boeg. Ik stelde voor klassenrobot AV1 in te zetten. Deze klassenrobot is vrij nieuw. Er was al een klassenmaatje van KPN, maar dat is een gigantisch apparaat. De AV1 is een klein wit poppetje met een groot hoofd. Het is een aandoenlijk ding. Dat helpt hoe de klas ermee omgaat. Twee, drie vriendinnen van Tess werden er verantwoordelijk voor. Ze zetten de robot op een tafel in de klas en het werd Tess.”

Lessen vanuit bed

De AV1 werkt simpel. De leerling kiest op welk apparaat ze hem wil gebruiken en daarmee wordt de AV1 gekoppeld. “Ik had contact via de iPad”, aldus Tess. “Ik zag en hoorde alles. Tegelijk vond ik het heel ik fijn dat mijn klasgenoten mij niet konden zien, ik was vaak te vermoeid om rechtop te zitten. Meestal volgde ik de lessen vanuit mijn bed. Door de AV1 kon ik de eerste of laatste lessen thuis volgen. Vriendinnen haalden de robot bij de receptie op en zetten hem in de klas op de juiste plek. Ze hebben het ook wel eens een hoedje opgezet en een sjaal omgedaan.”

Leerlingen die met de robot werken kunnen swipen en zo in iedere richting kijken. Verder kunnen ze meepraten en met emoticons laten zien wat ze voelen. “Als ik een vraag had, drukte ik op een knopje en dan ging het hoofd van het poppetje branden”, legt Tess uit. “Het was wel belangrijk dat docenten contact met me maakten. Bij de docenten die dat goed deden, haalde ik betere cijfers.”

Effect duidelijk
Het effect van de inzet van AV1 werd snel duidelijk. “We hebben een aantal keer samen met Tess, haar ouders en het samenwerkingsverband geëvalueerd”, aldus Laura. “Doel van de robot was te zorgen dat Tess’ energie beter op peil bleef. Dat was precies wat gebeurde. Tess voelde zich mentaal rustiger. Ze hoefde niet te stressen, omdat ze naar school moest. Dat was het fijnste resultaat.”